Tras hacerse públicos oficialmente los resultados electorales y la victoria de la izquierda de Syriza, con A. Tsipras a la cabeza, se ha producido un acuerdo con “Anel”, los griegos independientes de P. Kammenos (un partido de centro derecha), que aportan los 13 escaños conquistados en el Parlamento para apuntalar los 149 de Syriza y garantizar así la mayoría fijada en 151 escaños.

Lo que me no me produce ninguna sorpresa sin embargo, e indica el nivel del pensamiento democrático, es el hecho de que todos los periodistas, los otros partidos y sus gentes argumentan negativamente el porcentaje de votos de Amanecer Dorado en estas elecciones, cuando se ha posicionado en tercer lugar con 388.447 votos , el 6,28% que le da 17 escaños en el Parlamento. Así, mientras los problemas reales y esenciales del país son otros, sus intereses se limitan a este aspecto. Ponen incluso en tela de juicio los resultados oficiales, y dicen que «no aceptamos a Amanecer Dorado como un tercera fuerza política, para nosotros, en la tercera posición de los partidos democráticos se encuentra To Potami de Theodorakis» (el cual en realidad  en los resultados oficiales se ubica en  cuarto lugar por detrás de Amanecer Dorado con 6,05% de los votos e igual número de escaños, 17).

En este punto se genera una pregunta … ¿Quién representa el estado totalitario, quién el estado liberal, quién es el fascista, quién es el demócrata? No me parece muy democrático quien no quiere aceptar los resultados oficiales o no quiere respetar a los 388.447 griegos que votaron a Amanecer Dorado, sólo porque no se esté de acuerdo con su política.

 

Finalmente, la sociedad griega se divide y tal vez las decisiones de este gobierno las fije el pueblo. El futuro inmediato nos mostrará si aquellos que aplaudían en la noche de ayer a A. Tspiras seguirán el camino en pocos meses de lo que ya existía en Grecia o si darán un giro político al país.

Poseidonia, Grecia 26/01/2015.

 

H EΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

 

Μετά τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών και τη νίκη της Αριστεράς με τον Α. Τσίπρα, υπήρξε σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ- Ανεξάρτητους Έλληνες του Π. Καμμένου (κόμμα της κεντροδεξιάς) που  φέρουν κερδισμένες 13 έδρες στο κοινοβούλιο, καλύπτοντας τις 149 του Σύριζα και έτσι, εξασφαλίζοντας την πλειοψηφία των 151.

 

Εκείνο που δεν μου προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση, ωστόσο μας δείχνει το πόσο οπισθοδρομική είναι η δημοκρατική σκέψη, δηλαδή το γεγονός ότι, όλοι οι δημοσιογράφοι, τα υπόλοιπα κόμματα και ο κόσμος συζητούν αρνητικώς και έντονα το ποσοστό που έλαβε η Χρυσή Αυγή σε αυτές της εκλογές, η οποία βγήκε τρίτο κόμμα με  388.447 ψήφους και το ποσοστό 6,82% κερδίζοντας 17 έδρες στο κοινοβούλιο. Συνεπώς, ενώ τα πραγματικά και τα ουσιώδη προβλήματα της χώρας είναι άλλα, το ενδιαφέρον τους περιορίζεται σε αυτό το στενό πλαίσιο. “Αμφισβητούν” δηλαδή τα επίσημα αποτελέσματα, λέγοντας ότι “δεν δεχόμαστε τη Χρυσή Αυγή ως τρίτο κόμμα, αλλά για εμάς τρίτο δημοκρατικό κόμμα είναι το “Ποτάμι του Σ. Θεοδωράκη” (το οποίο στην πραγματικότητα, δηλαδή στα επίσημα αποτελέσματα βγήκε τέταρτο κόμμα με ποσοστό 6,05% κερδίζοντας ομοίως 17 έδρες). Στο σημείο αυτό γεννάται εύλογα το εξής ερώτημα…ποιος είναι τελικά ολοκληρωτικός και ποιος φιλελεύθερος, ποιος είναι ο φασίστας και ποιος ο δημοκράτης; Δεν μου φαίνεται τόσο δημοκράτης αυτός που δεν θέλει να δεχτεί το επίσημο αποτέλεσμα των εκλογών ή αυτός που δεν σέβεται 388.447 ψηφοφόρους που ψήφισαν υπέρ της Χρυσής Αυγής μόνο και μόνο επειδή δεν συμφωνεί με αυτό.

 

Τέλος, η ελληνική κοινωνία διχάστηκε για ακόμη μία φορά σε αυτές τις εκλογές και ίσως οι αποφάσεις αυτής της κυβέρνησης να είναι καθοριστικές για τη χώρα. Χωρίς προβλέψεις, το μέλλον είναι κοντά, και θα μας δείξει αν εκείνοι που επευφημούσαν και χειροκροτούσαν χθες βράδυ τον Α. Τσίπρα θα συνεχίσουν να κάνουν το ίδιο πράγμα σε μερικούς μήνες ή αν θα συμβεί το αντίθετο.

 

Ποσειδωνία, Ελλάδα 26/1/2015